W dniu 11 grudnia 2019 roku odbyło się spotkanie Wigilijne Zarządu Koła. Na spotkaniu wręczono okolicznościowe dyplomy z okazji 90 i 80 rocznicy urodzin.
Z okazji 90 rocznicy Koledze: Jerzemu Kosiorowskiemu.
Z okazji 80 rocznicy Koledze: Adamowi Ketnerowi.
Okolicznościowy dyplom z okazji 90 rocznicy urodzin otrzymali również Koledzy: Lucjan Kowalczyk i Andrzej Rosicki, ale z powodu choroby nie byli obecni na spotkaniu.
W dniu 15 października odbyła się wycieczka do Dywilanu. Wzięło w niej udział 10 osób.
Wycieczka miała na celu zwiedzanie elektrowni fotowoltaicznej wraz ze stacją transformatorową. Jest to trzecia w Polsce tego typu instalacja, a druga w naszym regionie (Szpital im. Biegańskiego). Program przewidywał też zapoznanie z historią Dywilanu, procesem produkcji dywanów, sztucznej trawy i mat pod murawy hybrydowe do nawierzchni sportowych.
Historia fabryki:
1881 – fabryka pluszu, W. Lucker
1890 – Łódzka Manufaktura Pluszowa, F. Finster
1940 – Łódzka Manufaktura Pluszu i Dywanów
1945 – Zakłady Przemysłu Jedwabniczego i Galanteryjnego nr 1
1951 – Fabryka Pluszu i Dywanów im. T. Ajzena
1972 – 1974 – budowa nowej fabryki na Dąbrowie Przemysłowej
1974 – Fabryka Dywanów Dywilan
1999 – upadłość
2000 – zakup części fabryki przez J. Jakubiak S.A.
2008 – najnowocześniejsze krosno dywanowe
2009 – powrót do nazwy Dywilan S.A.
2010 – produkcja sztucznej trawy
2012 – produkcja tkanej maty pod murawy hybrydowe
W 2014 r. zakończono inwestycję „Budowa elektrowni fotowoltaicznej wraz ze stacją transformatorową zdawczo – odbiorczą i linią kablową SN i nn w Dywilan S.A. w Łodzi”.
Elektrownia posiada 552 paneli fotowoltaicznych SunEarth o łącznej mocy 140.76 kWp (moc szczytowa). Elektrownia jest przyłączona do publicznej sieci energetycznej. Produkowana energia wykorzystywana jest na własne potrzeby, a nadwyżki sprzedawane są do sieci za pośrednictwem własnej stacji transformatorowej SN.
Na początku, w miłej atmosferze, przy kawie i herbacie, na sali konferencyjnej, prezesi spółki (obecny i poprzedni) przedstawili uczestnikom wycieczki:
- historię spółki,
- informacje o asortymentach produkcji oraz krótkie kompendium wiedzy o technologii ich wytwarzania,
- parametry elektrowni fotowoltaicznej, sposób zagospodarowania wytworzonej energii, ekonomikę instalacji w świetle obecnych przepisów oraz cen energii i opłat.
Następnie zwiedziliśmy halę produkcyjną, gdzie można było zapoznać się z poszczególnymi etapami produkcji dywanów oraz pracą nowoczesnego, sterowanego komputerowo ośmiokolorowego krosna dywanowego, krosna do produkcji sztucznej trawy, urządzeń wykańczających.
Na zakończenie obejrzeliśmy stację transformatorowo-rozdzielczą oraz falowniki elektrowni fotowoltaicznej.
W dniu 12 października 2019 roku, podczas gali jubileuszowej w Sali koncertowej Filharmonii Łódzkiej, wręczono odznaczenia członkom naszego Koła:
- Szafirowa Odznaka Honorowa SEP – Stefan Koszorek
- Złota Odznaka Honorowa SEP – Lech Kacprzak
- Medal im. prof. Eugeniusza Jezierskiego – Michał Jadczyk, Mirosław Malisiewicz
- Medal im. prof. Mieczysława Pożarskiego – Wojciech Gil.
W dniu 19.09.2019 r. odbyła się wycieczka do Warszawy. Udział wzięło 25 osób. W programie wycieczki było zwiedzanie gmachu Sejmu i pałacu w Wilanowie.
Sejm
Odrodzona po I wojnie światowej Polska była państwem suwerennym. Zwołanie parlamentu stanowiło symbol ostatecznego odzyskania niepodległości. Wybrany w 1919 r. Sejm Ustawodawczy był konstytuantą. Uchwała z 20 lutego 1919 r., przeszła do historii jako Mała Konstytucja. W dniu 17 marca 1921 r. uchwalono pierwszą ustawę zasadniczą: Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej (Konstytucja Marcowa). Ustrój Polski oparto na zasadzie trójpodziału władz.
W następstwie przemian wewnętrznych w latach 80 XX w. doszło do obrad „okrągłego stołu”, zakończonego Porozumieniami z 5 kwietnia 1989 r. Reformy polityczne stały się podstawą nowelizacji konstytucji. Przywrócono urząd Prezydenta oraz Senat. Sukces opozycji demokratycznej pozwolił na uchwalenie nowelizacji Konstytucji w dniu 29 grudnia 1989 r. 17 października 1992 r. Prezydent podpisał Małą Konstytucję. Po kilku latach prac, Zgromadzenie Narodowe uchwaliło nową ustawę zasadniczą w dniu 2 kwietnia 1997 r. Z dniem 17 października 1997 r. Konstytucja Trzeciej Rzeczypospolitej weszła w życie. Sejm i Senat w połączonym składzie funkcjonują jako Zgromadzenie Narodowe.
W dniu 5 czerwca 2019 r. odbyła się wycieczka do Gniezna i Ostrowa Lednickiego. Udział wzięło 29 osób.
Ostrów Lednicki.
Największa wyspa na jeziorze Lednica. Prawdopodobne miejsce Chrztu Polski. Stanowisko archeologiczne, od 1969 roku Muzeum Pierwszych Piastów, od 1994 roku pomnik historii. Jedno z najważniejszych miejsc historii Polski. Za panowania Mieszka I i Bolesława chrobrego główny ośrodek obronny i administracyjny Polski. Zachowane są pozostałości grodu oraz relikty najstarszego w Polsce zespołu preromańskiej architektury pałacowo-sakralnej i kościoła cmentarnego z grobami w nawie i aneksach. Obiekty wzniesiono za czasów Mieszka I. Na tych terenach toczy się akcja J.I.Kraszewskiego pt. Stara Baśń. Wyspa zamieszkiwana była w neolicie. We wczesnym średniowieczu wybudowano fortyfikacje, drewniano – ziemne wały oraz dwie wolnostojące budowle: pałac (palatinum) władcy połączony z kaplicą oraz kościół. Wyspa zabudowano drewnianymi domostwami, wyposażono w drogi i dwa mosty. W 1038 roku zniszczono mosty i spalono gród. Osadnictwo przetrwało do XIV wieku, ale wyspa nie odzyskała dawnej funkcji i rangi.
Gniezno.
Już od X wieku jest centralnym grodem plemiennym państwa Polan. Pełni rolę ośrodka stołecznego. Na Wzgórzu Lecha powstała pierwsza kamienna świątynia chrześcijańska. Mieszko I – pierwszy historycznie poświadczony władca polski powołał do życia państwo i umocnił politycznie poprzez chrystianizację. Ok.970 r. zbudował większy kościół, gdzie pochowano jego żonę Dąbrówkę. W 999 r. utworzono arcybiskupstwo a w 1025 r. odbyła się pierwsza królewska koronacja.
Funkcje stołeczne traci Gniezno po najeździe czeskim. w 1331 r. miasto zniszczyli Krzyżacy. Rozwój i odbudowa nastąpiły za panowania Kazimierza Wielkiego. Za czasów Władysława Jagiełły Gród Piastów umocnił swa pozycję „stolicy chrześcijaństwa”, arcybiskup był Prymasem Polski i kardynałem.
Bazylika prymasowska Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
(Archikatedra gnieźnieńska, katedra gnieźnieńska, sanktuarium św. Wojciecha) – gotycki kościół katedralny znajdujący się na Wzgórzu Lecha. Od 1000 roku główna świątynia metropolii gnieźnieńskiej nazywana matką kościołów polskich. Miejsce pochówku świętego Wojciecha, głównego patrona Polski oraz miejsce pięciu koronacji królewskich. Siedziba prymasów Polski. Od 1931 roku jest bazyliką mniejszą. W 1994 roku obiekt został wpisany na listę pomników historii.
Drzwi Gnieźnieńskie
(Drzwi Królewskie, Drzwi Złote) – unikatowy zabytek romańskiej sztuki odlewniczej, wykonany za panowania księcia Mieszka III Starego (w XII wieku; dokładny czas i miejsce powstania nieznane). Osadzone w portalu wewnętrznym kruchty południowej. Drzwi Gnieźnieńskie to najcenniejszy zabytek sztuki romańskiej w Polsce. Jest na nich przedstawione życie Św. Wojciecha.
W dniu 11 kwietnia odbyła się wycieczka do Zaplecza Technicznego Łódzkiej Kolei Aglomeracyjnej. Udział wzięło 17 osób.
ŁKA obsługuje lokalny transport pasażerski w promieniowych kierunkach: Łowicz, Kutno, Tomaszów, Sieradz, Piotrków oraz połączenia z Warszawą. ŁKA posiada nowoczesny tabor, który wymaga specjalistycznych urządzeń kontrolnych. Zaplecze jest zlokalizowane w sąsiedztwie stacji Łódź-Widzew.
Uczestnicy wycieczki mieli okazję zobaczyć wewnątrz olbrzymiej hali przeglądowo – naprawczej:
- układ trzech torów z kanałami i pomostami
- laserowe stanowisko do pomiaru zarysu profili zestawów kołowych
- wagę do sprawdzania nacisku zestawów na szynę
- zapadnię umożliwiającą wymianę zestawów kołowych
- tokarkę podtorową do toczenia kół
- suwnicę umożliwiającą transport podzespołów
- myjnię mechaniczną z zamkniętym obiegiem wody
- stanowisko do odladzania
- stanowisko napełniania pojemników z piaskiem
- stanowisko oczyszczania WC
- nastawnię – Centrum Sterowania.
Obiekt wyróżnia się nowoczesnością i funkcjonalnością. Jest synonimem innowacyjności technologii. Zaliczany jest do najnowocześniejszych w Europie.
Uczestnicy na Zaplecze zostali dowiezieni pociągiem ŁKA, a po zakończeniu chętni mogli dojechać na stację Łódź-Fabryczna.
W dniu 6 marca 2019 r. Pan Piotr Diehl wygłosił odczyt pt. jak wyżej. Obecnych było 22 osoby.
Od 1835 r. było oświetlenie rewerberowe (olejowe), od 1869 r. gazowe. W 1887 r. z prądnicy zainstalowanej w Grand Hotelu oświetlono kawałek ul. Piotrkowskiej. W 1907 r. Towarzystwo Elektryczne uruchomiło w Łodzi elektrownię. Dla upamiętnienia tego faktu, w jego stulecie przy ul. Piotrkowskiej 37 postawiono pomnik „Lampiarza”. W 1908 r. oświetlono ul. Piotrkowską i kolejne ulice. Stosowano wówczas zwykłe żarówki o trwałości ok. 1000 godzin, co przy 4000 godzinach ich rocznego użytkowania wymagało czterech zmian w roku. Dopiero później pojawiły się specjalne żarówki o zwiększonej trwałości. W latach sześćdziesiątych wprowadzono oświetlenie jarzeniowe na wyższych niż dotychczas słupach. Wymagało to coraz dłuższych drabin. Kiedy w latach siedemdziesiątych wprowadzono oświetlenie lampami wyładowczymi rtęciowymi, potrzebne były drabiny 27-metrowe. W latach osiemdziesiątych pojawiły się lampy sodowe o wydajności 90 lm/W i trwałości 10-20 tysięcy godzin. Jeszcze nowsze lampy typu SOX miały wydajność 200 lm/W. Dla porównania lampy LED mają wydajność 300 lm/W. Ważnym elementem oświetlenia drogowego jest właściwe oświetlenie przejść dla pieszych. Obecnie oświetleniem ulic zajmuje się Wydział Oświetlenia Zakładu Energetycznego, który posiada 90 tysięcy lamp, w tym 1000 LED zasilanych przez 2600 km kabli.
W dniu 23 stycznia 2019 roku odbyło się Spotkanie Noworoczne Członków Koła. Na spotkanie przybyło 22 kolegów. Udział wzięli Prezes Oddziału Łódzkiego SEP, Dyrektor Biura i przedstawiciel Koła Seniorów NOT. Spotkanie otworzył Prezes Koła. Obecni uczcili chwilą ciszy zmarłych kolegów: Ryszarda Olejniczaka i Juliusza Ostrowskiego.
Prezes omówił działalność Koła w 2018 roku. Odbyły się dwie wycieczki autokarowe: do Tomaszowa i Spały – 12 czerwca i do Muzeum Powstania Warszawskiego – 30 sierpnia. Odbyły się także dwie lokalne wycieczki: 10 kwietnia – do Zatoki Sportu przy PŁ oraz 19 września do EC4. Koledzy W. Gil i J. Wrocławski opracowali historię Koła, która będzie wykorzystana w publikacji Jubileuszowej. Udzielono pomocy finansowej kolegom, którym przyszło zmagać się z przeciwnościami losu i chorobami. Udzielono pomocy sześciu kolegom na kwotę 9000 zł.
W 2018 roku nasi koledzy otrzymali odznaczenia:
- Z. Zarzycki – Srebrną Odznakę NOT i Medal im.E. Jezierskiego
- E. Trajdos – Szafirową Odznakę SEP
- Cz. Maślanka – Odznakę Zasłużonego Seniora
- Cz. Kaczmarek -Srebrną Odznakę NOT
- Z. Parka – Medal prof. Jana Obrąpalskiego
- J. Wrocławski – Medal Kazimierza Szpotańskiego
Nasze koło zajęło III miejsce w krajowym współzawodnictwie wśród kół seniorów w roku 2017. Stan liczbowy członków Koła na dzień 9.01.2019 wynosił 49 osób. Opłacalność składek wynosiła 100%.
Prezes Koła przedstawił plan pracy na 2019 rok. Przewidziano w nim wycieczki autokarowe i lokalne oraz pomoc koleżeńską.
Prezes Oddziału wręczył odznaki okolicznościowe na 100-lecie SEP oraz przedstawił program obchodów tej rocznicy.
W dyskusji omówiono problemy z dotarciem do kolegów, którzy potrzebują pomocy. Wróciła, już wcześniej dyskutowana, sprawa organizowania Spotkania Wigilijnego dla wszystkich członków Koła. Zdecydowano, że będzie ona rozpatrzona przez Zarząd Koła.
Spotkanie zakończyła prelekcja kol. S. Górskiego p.t. „Początki łódzkiego szkolnictwa zawodowego obejmującego elektrotechnikę z punktu widzenia byłego ucznia”.
W dniu 12 grudnia 2018 roku odbyło się Spotkanie Wigilijne Zarządu Koła.
Na spotkaniu wręczono okolicznościowe dyplomy z okazji 80 i 90 rocznicy urodzin.
Z okazji 90 rocznicy Kolegom:
- Henrykowi Dębowskiemu
- Tadeuszowi Rumszy
- Sławomirowi Zawadzkiemu
Z okazji 80 rocznicy Kolegom:
- Lechowi Kacprzakowi
- Kazimierzowi Lisowskiemu
- Józefowi Wrocławskiemu.
Wycieczka odbyła się 19.09.2018 r. Udział wzięło 17 osób.
Historia EC-4:
- 1973 rozpoczęto prace przygotowawcze pod budowę EC-4
- 1977 uruchomiono pierwszy kocioł wodny typu WP-120 i blok BC-50
- 1992 w EC-4 działają cztery kotły WP-120, dwa bloki BC-50 i nowy blok BC-100
- 10.1993 – Spółka Skarbu Państwa pod nazwą Zespół Elektrociepłowni w Łodzi S.A.
- 08.2005 sprzedaż 85% akcji Zespołu Elektrociepłowni na rzecz spółki Dalkia Polska S.A.
- 09.2006 zmiana nazwy Zespołu Elektrociepłowni na DALKIA ŁÓDŹ SPÓŁKA AKCYJNA.
- styczeń 2015 spółka kontynuuje działalność pod marką Veolia.