marzec 2024
P W Ś C P S N
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031

W dniu 6 marca 2019 r. Pan Piotr Diehl wygłosił odczyt pt. jak wyżej. Obecnych było 22 osoby.

Od 1835 r. było oświetlenie rewerberowe (olejowe), od 1869 r. gazowe. W 1887 r. z prądnicy zainstalowanej w Grand Hotelu oświetlono kawałek ul. Piotrkowskiej.  W 1907 r. Towarzystwo Elektryczne uruchomiło w Łodzi elektrownię. Dla upamiętnienia tego faktu, w jego stulecie przy ul. Piotrkowskiej 37 postawiono pomnik „Lampiarza”. W 1908 r. oświetlono ul. Piotrkowską i kolejne ulice. Stosowano wówczas zwykłe żarówki o trwałości ok. 1000 godzin, co przy 4000 godzinach ich rocznego użytkowania wymagało czterech zmian w roku. Dopiero później pojawiły się specjalne żarówki o zwiększonej trwałości. W latach sześćdziesiątych wprowadzono oświetlenie jarzeniowe na wyższych niż dotychczas słupach. Wymagało to coraz dłuższych drabin. Kiedy w latach siedemdziesiątych wprowadzono oświetlenie lampami wyładowczymi rtęciowymi, potrzebne były drabiny 27-metrowe. W latach osiemdziesiątych pojawiły się lampy sodowe o wydajności 90 lm/W i trwałości 10-20 tysięcy godzin. Jeszcze nowsze lampy typu SOX miały wydajność 200 lm/W. Dla porównania lampy LED mają wydajność 300 lm/W. Ważnym elementem oświetlenia drogowego jest właściwe oświetlenie przejść dla pieszych. Obecnie oświetleniem ulic zajmuje się Wydział Oświetlenia Zakładu Energetycznego, który posiada 90 tysięcy lamp, w tym 1000 LED zasilanych przez 2600 km kabli.